მე არ შემიძლია ვწერო ფერადი ლექსები,
როცა ვერ გავცდი შავ-თეთრ კადრებს.

მე არ შემიძლია ვიყო კარგად,
როცა განსხავება არ აქვს გასვლას,
ან დარჩენას.

მაპატიე უფალო,
ზოგი სიკვდილთან ბრძოლობს
და
არ გაწუხებს,
მე კი უბრალოდ,
ნებისმიერი მარტივი თხოვნებით დაგღალე,
ალბათ...

ძმისა
და
მეგობრის ღიმილი
ჩემთვის,
ორივე ერთნაირად შეუფასებელია,
რადგანაც ძმა არ მყავს...

თავს არ ვიკლავ,
იმათთვის,
მხოლოდ იმათთვის,
ვინც მიყვარს,
ვისაც ვუყვარვარ,
ვუყვარდი
და
ვეყვარები,
იმედია...