გაეცანით ინტერნეტში ყველაზე პოპულარულ მასალებს აქ!
Загрузка...
მთავარი » 2016 » ოქტომბერი » 23 » მე ვარ გოგო, რომელსაც სჭირდება თქვენი რჩევა, დახმარება
0:49 AM
მე ვარ გოგო, რომელსაც სჭირდება თქვენი რჩევა, დახმარება






მე მომწერა დაქალმა, რომ დაშორდა თავის შეყვარებულს და მითხრა რომ მივსულიყავი მასთან. მეც მივედი მეგობართან სახლში. ჩვენ ვსაუბრობდით მასზე და იმ ბიჭზე, მათ გრძნობებსა და მიტოვებისგან დარჩენილ ტკივილზე.
ის ნერვიულობდა და ჩვენ ერთად გადავწყვიტეთ გავსულიყავით სასეირნოდ. გზაში მივიღეთ საკმარისი სითხე, მე პირადად ლიტრი წყალი დავლიე, მაქამდეც სანამ მივიდოდი მასთან მთელი დღე ცოტ-ცოტას ვსვამდი სხვადასხვა სითხეს.



მერე როდესაც დავამშვიდე და უკვე მოვრჩით საუბარს და მივაცილე ბინამდე, დამეზარა მეშვიდე სართულზე ასვლა, მითუმეტეს ლიფტი იყო გაფუჭებული და გადავწვიტე რომ სახლამდე მომეთმინა. დილის შემდეგ არ მომიწია საჭირო ოთახში შესვლა, იქნებოდა ალბათ ხუთი საათი. ვიდექი გაჩერებაზე და ველოდებოდი ჩემს ავტობუსს, რომელიც ათ წუთში მოვიდა და მე უკვე მივხვდი რომ გამიჭირდა მოთმენა. ავედი და დასაჯდომი ადგილი კი არა დასადგომიც კი არ იყო. ერთი ხელი მოვკიდე ბილეთის აპარატს, მეორე კი მივიდე იქ და ვცდილობ როგორმე უფრო შევიკავო, რადგანაც გზა კიდევ თხუთმეტი-ოციწუთის გასავლელია. გაჩერდა ერთხელ ჩამოვიდა ორი და ამოვიდა ხუთ ადამიანამდე. დაიძრა ისევ, მოვიდა ისევე გაჩერება და მსგავსი სიტუაცია. მე ისე მიჭირდა, რომ აღარ მქონდა იმედი, იმის რომ სახლამდე გავძლებდი და ორ გაჩერებაში უნდა მივსულიყავი ნათესავთან. აი, დაიძრა ავტობუსი და ისე გაქანდა, რომ მე მივეჯახე ერთ მოხუც ქალს, და სანამ უკაცრავად, ბოდიშით ვუთხარი, დამეწყო და ვეღარ ვიკავებ ვერანაირად ამ ზეწოლას და ვხვდები, რომ დასველდა ჩემი ტენას ტრუსი-საფენი და შემდეგ გამოჟონა და ფეხებზე ვიგრძენი სითბო და ტანში ჟრუანტელმა დამიარა. არ ვიცოდი რა მექნა. ძალიან შემრცხვა, არ ვიცი, იქ ვინ შემამჩნია და ვინ არა, მაგრამ, არ ვიცი. მერე გაჩერდა რამოდენიმე წუთში ავოტბუსი და არ ვიცოდი ჩავსულიყავი, სად ან ვისთან მივსულიყავი, ესე, არადა აქ უნდა შევრცხვენილიყავი ბოლომდე.



აქ ვწყვეტ ამ ამბავს და გეტყვით, რომ ერთხელაც ძლიერ გამიტაცა ეიბიდიელმა, ანუ ახალგაზრდა გოგოები ბავშვის საფენებში გამოწყობილნი, იქამდე იკავებენ შარდს, სანამ თავისით არ გაჟონავს. აქ, არის რაღაცნაირი სიამოვნება და ლტოლვა, მართლა, მაგრამ ეს როდესაც შენდა უნებურად, ქუჩაში, ხალხში, მოულოდნელად ხდება, ეს უკვე სირცხვილია. ვცადე რამოდენიმეჯერ დამენებებინა თავი, მაგრამ ისევე დავუბრუნდი, უკვე როცა სამი თვის დანებებული მქონდა, ერთხელ უაზროდ შევეჯიბრე ჩემს ამითვე გატაცებულ დაქალს, თუ ვინ მეტ სითხეს და მეტ დროში მოითმენდა, შემდეგ კი მოვიგე, მაგრამ დამიზიანდა შეკავების უნარი ახლა კი საერთოდ მივეჯაჭვე იმას რისი დანებებაც ვცადე რამოდენიმეჯერ.
არ ვიცი, იქნებ რაიმე მირჩიოთ, როგორ ან რითი არის შესაძლებლობა იმის, რომ ვიმკურნალო ეს და დავუბრუნდე ჩვეულებრივ ცხოვრების რიტმს, როგორიც ვიყავი, იქამდე, სანამ ეს რაღაც გამიტაცებდა.





გამოხატეთ თქვენი მოსაზრება მოცემულ მასალაზე - კომენტარის სახით.



ნანახია: 1358 | დაამატა: danelia_mariam | ტეგები: trusebi, ტენას ტრუსი, chafsma, safenebi, ჩავიფსი, safeni, ყოველდღიური საფენები, ჩაფსმა, tenas trusi, მწოლიარის საფენი | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
კომენტარის დამატება შეუძლიათ მხოლოდ დარეგისტრირებულ მომხმარებლებს
[ რეგისტრაცია | შესვლა ]

გაეცანით მსგავს მასალებს ტეგების მიხედვით





Загрузка...