ნაწილი 1

შენი ღიმილისფერ ცას,
შენი თვალებისფერ ზღვას,
თმებზე მოთამაშე ქარს.

კლდეზე დაგორებულ ზვავს,
მთის ნაკადულს ანკარას,
სუფთა ჰაერს, სუფთა წყალს.
და ყველაფერს, რისიც მწამს.

ბრძოლის ველზე სისხლის კვალს,
დაქვრივებულ ლამაზ ქალს,
გულგატეხილ მეგობარს.

ბავშვის თვალზე მომდგარ ცრემლს,
მოხუცის გამოწვდილ ხელს,
ჩვენს აუხდენელ ოცნებებს
ვჩუქნი ამ სევდიან ლექსს.

მისამღერი:
.. ცას, უღრუბლო ცას,
ზღვას, შენი თვალებისფერ ზღვას,
ცას, უღრუბლო ცას,
და ყველაფერს, რისიც მწამს.

ნაწილი 2.

დროში გზააბნეულ ლექსს,
ცაზე ვარსკვლავების მწყემსს,
მის დათესილ სიკეთეს.

ყველა მშვიდობიან დღეს,
ერთად გატარებულ წლებს,
დღეს გაჩენილ სიციცხლეს

ვჩუქნი ამ სევდიან ლექსს.

მისამღერი:
.. ცას, უღრუბლო ცას,
ზღვას, შენი თვალებისფერ ზღვას,
ცას, უღრუბლო ცას,
და ყველაფერს, რისიც მწამს.