ამ საწოლზე ქრებოდა ყველანაირი პრობლემა, საზრუნავი და ეს ორი ადამიანი, ცოტა ხნით მაინც ბედნიერი იყო ხოლმე. თუ არსებობს ბედნიერება ქვეყნად, ეს სიყვარულია მხოლოდ! ადამიანები მთელი ცხვრება ეძებენ ბედნეირებას. ეძებენ ნემსის წვერზე, ნარკოტიკში, ზღვაში, ყავის ჭიქასა და სიგარეტის ღერშიც კი, მაგრამ მაინც იშვიათად, ან საერთოდ ვერ პოულობენ მას. ბედნიერია ადამიანი, როელიც სიყვარულში იპოვნის ბედნეირებას, სხვა ყველა მცდელობა, მიიღო ცხოვრებისგან რაც შეიძლება მეტი სიამოვნება და ამით იგრძნო თავი ბედნიერად, სიყალბეა და თავის მოტყუება. ბედნიერება სექსის მერე რომ განცდა მოდის, იქაცაა, მაგრამ ამ სექსს სიყვარულიც უნდა ახლდეს თან, ისე მხოლოდ სექსად დარჩება... ბევრად უფრო ბედნიერია რომელიმე შეყვარებული წყვილი სოფელში, რომელიც თავის ახალგაზროდობით და ბუნებრიობით ტკბება, ვიდრე მოხუცი, მარტოხელა მილიონერი, რომელმაც ფულით ბედნერება ვერ იყიდა. ისე, როგორც ყველაფრის ცხოვრებაში, ბედნიერების ყიდვაც შეიძლება, უბრალოდ არავინ იცის მისი ფასი. ანუ ფულით იყიდი სიყვარულს, მაგრამ სიყვარულის განცდის უნარს ვერა. იყიდი იმ ყველაფერს, რამაც წესით ბედნიერება უნდა მოგანიჭოს, მაგრამ ბედნიერების განცდის უნარს ვერ იყიდი და ამიტომაც არიან უბედური ადამიანები. ისინი მთელი ცხოვრება ეძებენ რაღაცას, იბრძვიან, მუშაობენ, წვალობენ და მხოლოდ სიცოცხლის ბოლოს აღმოაჩენენ, რომ, რასაც ეძებდნენ, იქ არ იყო სადაც ეძებდნენ და უკვე გვიანია ხოლმე. რაც მთავარია, ბედნიერებას კიდევ ერთი თვისება აქვს და ეს ბუნების დაუნდობელი კანონზომიერებაა: ის ხანმოკლეა...

ნაწყვეტი ჩემი ახალი წიგნიდან :)

კოტე კირვალიძე. <3

გამოხატეთ თქვენი მოსაზრება მოცემულ მასალაზე - კომენტარის სახით.